dochować sekretu

См. также в других словарях:

• sekret — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sekretecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} informacja, sprawa, której się nie ujawnia, nie przekazuje dalej; tajemnica : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sekrety nastolatek. Dochować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niedyskretny — niedyskretnyni «nie umiejący zachować milczenia, dochować sekretu; wdzierający się w cudze tajemnice; świadczący o czyjejś niedyskrecji; niedelikatny, nietaktowny» Niedyskretny reporter. Niedyskretne pytanie. Niedyskretna ciekawość. Niedyskretne… …   Słownik języka polskiego

• mieć długi [za długi] język [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie umieć dochować sekretu, rozpowiadać cudze tajemnice : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie opowiadaj tego przy niej, bo ona ma długi jęzor. Ktoś, jak baba, ma za długi język. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sekret — m IV, D. u, Ms. sekretecie; lm M. y 1. «sprawa, którą trzeba ukrywać, której nie należy rozgłaszać; tajemnica» Wielki sekret. Sekrety rodzinne. Sekrety między koleżankami. Dochować, dotrzymać, strzec sekretu. Utrzymać, zachować sekret. Wyciągnąć …   Słownik języka polskiego

• zachować — dk I, zachowaćam, zachowaćasz, zachowaćają, zachowaćaj, zachowaćał, zachowaćany zachowywać ndk VIIIa, zachowaćowuję, zachowaćowujesz, zachowaćowuj, zachowaćywał, zachowaćywany 1. «schowawszy przetrzymać, zatrzymać coś, przechować» Zachować czyjeś …   Słownik języka polskiego

• tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… …   Słownik języka polskiego

• milczeć jak głaz [grób, pień] — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie wyjawiać czyjegoś sekretu, tajemnicy; dochować tajemnicy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest dyskretny, potrafi milczeć jak głaz. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień